woensdag 3 augustus 2011

Intervieuw Rock-'n-Roll-avond. Optreden van 24 november 2007 in de Lijsterbes te Kraainem (met Wim en Dina Tersago)

                                                          Intervieuw door Ingrid Laporte


The Cornells, covergroep op rock-‘n-roll-avond


Zanger/gitarist Etienne vertelt

The Cornells doen iets wat anderen niet kunnen: de klok terugdraaien, goochelen met de tijd. Sluit je ogen, luister naar de warme sound van Voxversterkers en Fendergitaren. Voel je de geest van The Shadows al? Met The Cornells nemen we een nostalgische duik in de jaren toen vrouwen nog petticoats droegen, mannen vetkuiven hadden en men iedere zaterdagavond –in paartjes, uiteraard– danste op de onverwoestbare liedjes van Elvis Presley en Cliff Richard.


The young ones (Cliff Richard)

Een opa die graag urenlang, al dan niet in zijn zwarte pak, op een podium staat om er hits uit de ‘golden sixties’ te brengen: kan het nog meer rock-‘n-roll? De vijf kleindochters van Etienne (°1945) weten waar ik het over heb.

Bij een kopje koffie vertelt Etienne me hoe hij van kinds af al graag zong. Later zouden hij en zijn kameraden tijdens het weekend de jongerenbals in Sterrebeek en omgeving ‘platspelen’.
Nog later wordt zijn muzikantenleven een stuk intensiever: met de groep ‘The Nils’ treedt Etienne alle vrijdag-, zaterdag- en zondagavonden op! De band covert alle toppers uit de hitparade ‘van toen’, en de fans ontbreken niet. Maar zoals geweten komt aan alle mooie liedjes een einde. In 1977 neemt de rocker een drastisch besluit: ‘Ik verkocht al mijn instrumenten en materiaal in één keer, kwestie van niet meer in de verleiding te komen wanneer ze me belden voor een optreden.’ Vanaf toen waren de weekends weer volledig vrij voor zijn gezin. En toch, de Spaanse gitaar bleef en reisde steevast mee met de familie wanneer ze op vakantie naar Zuid-Frankrijk trok.



The Cornells?

Dertig jaren vlogen voorbij. Vandaag geniet ex-bankier Etienne van een verdiend pensioen. Zijn tijd gebruikt hij om te ‘knutselen’. ‘Vroeger sleutelde ik graag aan zware motors, nu ben ik een doe-het-zelver. Zo heb ik het huis van mijn zoon helpen restaureren in art deco-stijl. Met motoren houd ik me al lang niet meer bezig. Als er iets aan de auto scheelt, gaat die recht naar de garage,’ lacht hij. Etienne luistert vaak naar de radio, maar als hij zelf een plaat oplegt, grijpt hij steevast terug naar de muziek uit zijn eigen ‘wilde jaren’.

Op een dag verandert alles. Een onverwacht (lang verhoopt?) telefoontje, en de vlam laait weer op. ‘Willy Heymans (sologitarist van onze band tot eind 2006) belde me met de vraag of ik geen zin had bij The Cornells (– was dat ook niet de naam van een Amerikaanse surfband uit de jaren 1960?, nvdr) te spelen.’ Een erg aanlokkelijke vraag. Etienne stemt in. Al snel vinden de eerste repetities plaats, in de lege koeienstal van bassist Eddy Cornelis nog wel. In een handomdraai wordt de ruimte schoongemaakt en voorzien van stopcontacten. Bovendien passen de versterkers perfect in de voormalige troggen. Let’s rock!


It’s now or never (Elvis Presley)

De vuurdoop van The Cornells vindt plaats op 29 juni 2002 in Melsbroek. Een optreden van The Cornells duurt gemakkelijk vier tot vijf uur. Hun repertorium telt ondertussen een 90-tal songs uit de sixties, seventies en eighties. Naar het voorbeeld van de onovertroffen Shadows -jarenlang de vaste begeleidingsgroep van Cliff Richard- spelen Etienne en co met een bijna klassieke line-up: sologitaar, basgitaar, drums en twee (!) slaggitaren. Inderdaad, maar liefst vier gitaren. ‘Eigenlijk missen we nog een organist, dat zou zo mooi klinken bij de rest’. Wie zich aangesproken voelt…


The Cornells repeteren in Zaventem. Regelmatig komt hun publiek ook daar naar hen luisteren. Uren in openlucht spelen zonder de broodnodige zonnecrème, te maken hebben met een accordeonist die tijdens een optreden dronken ligt te slapen op zijn instrument, in Autoworld (Brussel) ‘Aline’ van Christophe coveren terwijl de verlichting het laat afweten: het zijn allemaal anekdotes uit de verhalendoos van opa. Een doos die nog lang niet vol is, want Etiennes muzikaal verhaal is zeker nog niet uit. 


Ingrid Laporte                                                    Oktober 2007

Bob (drums en zang), Dédé (sologitaar en zang), Eddy (basgitaar en backing vocal ), Etienne (slaggitaar en zang) en Raymond (slaggitaar en backing vocal)

Zaterdag 24 november 2007, om 20.00 in de Lijsterbes te Kraainem

Geen opmerkingen:

Een reactie posten